به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان گیلان، این بخشی از توصیه‌های حسین‌قربان‌زاده، نویسنده و منتقد ادبی به اعضای انجمن  نویسندگان نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان است.

قربان‌زاده طی این نشست مجازی که به‌منظور ایجاد بسترهای لازم برای هم‌نشینی و بهره‌گیری اعضای نوجوان  از دیدگاه‌های فعالان عرصه ادبیات صورت‌گرفت، دستمایه قراردادن تجربه‌های شخصی را انتخابی مناسب برای خلق یک اثر ادبی عنوان‌کرد و افزود: این به‌گزینی، زمینه‌های مناسبی برای فراهم‌سازی پل‌های ارتباطی با مخاطب و تبدیل خاطره به داستانی فاخر فراهم‌می‌کند.

این فعال عرصه ادبیات در همین‌حال، به نقد و بررسی ۴ اثر داستانی اعضای نوجوان کانون استان گیلان با موضوع «انقلاب اسلامی» و «ادبیات پایداری» پرداخت و با مهم‌ارزیابی‌کردن نقش درون‌مایه‌ در گیرایی و تاثیرگذاری داستان گفت: بن‌مایه‌های داستانی، نقش به‌سزایی در همراه‌سازی مخاطب‌دارد.

او که بیش از ۱۱ اثر داستانی ویژه کودکان و نوجوان را در کارنامه ادبی و فرهنگی خود ثبت‌کرده، به جایگاه شخصیت‌ها در متن داستان نیز اشاره‌داشت و با بیان‌این‌که شخصیت‌محوری، از شاخصه‌های آثار داستانی است، اضافه‌کرد: شخصیت یعنی داستان؛ پرداخت شخصیت‌ها و سخت‌گیری در انتخاب عنوان، به جلب نظر و همراهی خواننده کمک‌می‌کند.

برنده جایزه کتاب سال استان آذربایجان شرقی در این ارتباط توضیح‌داد: لازم است نویسندگان نوجوان در انتخاب عنوان سخت‌گیر باشند و در مسیر شکل‌دهی به یک اثر داستانی که گسترده است و با  برهم‌زدن نظم عادی زندگی برای  نیل به یک هدف صورت‌می‌گیرد، ویترین مناسبی انتخاب کنند.

تبیین تفاوت‌های خاطره‌ و داستان برای مخاطبان، از دیگر اهداف قربان‌زاده بود و وی در این باره گفت: توجه به  این ظرافت‌ها در نوشتن و به طورخاص، در خلق داستان‌های‌ با موضوع انقلاب و ادبیات پایداری دارای اهمیت است.

نویسنده آثاری چون: «روی خط سه‌تار» و «نشان به همان نشان» ادامه‌داد: این مهم برای نوجوانان که رویدادهای انقلاب را شاهد نبوده‌اند و فیلم، تصاویر و خاطرات بزرگ‌ترها منبع الهام‌بخش آنان است، در اولویت قراردارد و از این رو لازم است با  تلاش افزون‌تر و خلاقیت‌ورزی، به ارایه تصویری بدیع و خلاقانه از این رخدادها بپردازند.

چگونگی نوشتن از زاویه دید اشیاء بی‌جان و ضرورت ارایه اطلاعات مقدماتی به خواننده نیز مورد توجه این نویسنده و منتقد ادبی قرارداشت و وی با لذت‌بخش توصیف‌کردن خلق آثار داستانی با محوریت اشیاء بی جان گفت: داستان، طرح معما و چیستان نیست و برهمین اساس نیز ضرورت دارد برای درک بهتر داستان از سوی خواننده  و بسترسازی در مسیر  همزادپنداری وی با شخصیت‌ها، تصویری روشن از راوی و شرایط حاکم بر داستان ارایه‌دهیم‌.

پاسخ‌گویی به پرسش‌های حاضران و تاکید بر نقش مربیان کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان در برپایی انجمن‌های ادبی و فراهم‌سازی بسترهای مناسب جهت ارایه آثار و توان‌مندسازی نوقلمان، پایان‌بخش سخنان حسین قربان‌زاده در این گردهم‌آیی مجازی به‌شمارمی‌رفت.